e-NEWSandViews: An Editorial Post

An Editorial Post

Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΘΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΡΟΚΗΡΥΞΕΙΣ


Πολλά έχουν γραφεί, πολλά έχουν ειπωθεί αλλά τίποτε από αυτά δεν έχουν γίνει. Κάθε λίγο, με πομπώδες ύφος ακούμε "νέα" μέτρα ενάντια στη πολυθεσία αλλά ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουν υλοποιηθεί οι αντίστοιχες εξαγγελίες από τη πλευρά των ιθυνόντων. Και δεν ξενίζει κανένα μια τέτοια πολιτική αφού η πλειονότητα των πολυθεσιτών αφορά τους ίδιους και τους δικούς τους οι οποίοι δεν είναι απαραίτητα του ίδιου χρώματος αφού -είναι γνωστό τοις πάσι- ότι υπάρχουν και οι "χαμαιλέοντες" που αλλάζουν με μαεστρία το χρώμα τους ανάλογα με το ποιος κυβερνά το τόπο. Και αυτοί οι τελευταίοι, η ελίτ της κοινωνικής, πολιτιστικής και εκπαιδευτικής μερίδας της χώρας, παρ’ όλο που είναι γνωστό ότι κρεμούν και ξεκρεμούν από τα γραφεία τους τις πράσινες ή τις μπλε κορνίζες, άγνωστο γιατί, παραμένουν συνέχεια ανεκτοί από τους πολιτικούς μας, που αποκλείεται να μη γνωρίζουν την ιδιαίτερη αυτή πτυχή τους στο να αλλάζουν αποχρώσεις...

 

Και εμείς αναφέραμε στο παρελθόν ακαδημαϊκούς που χαίρουν και της εκτίμησης αλλά και της ανοχής του συστήματος που τους "προσφέρουν" απλόχερα τη δυνατότητα της πολυθεσίας. Όταν λοιπόν οι καθηγητές, της όποιας βαθμίδας, ΑΕΙ έχουν ένα αριθμό δραστηριοτήτων, δηλαδή, είναι καθηγητές "πλήρους απασχόλησης" και ταυτόχρονα είναι μέλη σε 1-2 επιτροπές υπουργείων, ειδικά διδακτικά μέλη σε μεταπτυχιακά προγράμματα, σύμβουλοι οργανισμών ή ΔΕΚΟ, έχουν ερευνητική θέση στο Πανεπιστήμιο και/ή άλλο ερευνητικό ίδρυμα, αν πρόκειται για γιατρούς διατηρούν την ιδιότητά τους στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο αλλά και εξωτερικά, ενδέχεται να είναι και πρόεδροι κάποιου σημαντικού οργανισμού (πχ. ΕΟΦ), κλπ., μαζί με τις σημαντικές διοικητικές υποχρεώσεις στο ακαδημαϊκό τουλάχιστον επίπεδο και πιθανώς με κάποια πιθανή "αρπαχτή" σε ένα ιδιωτικό κολλέγιο, τότε:

·        Αυξάνεται η ανεργία στον επιστημονικό κλάδο αφού δεν καταμερίζονται οι παραπάνω θέσεις στους ανέργους επιστήμονες με έστω το επιμίσθιο σαν βασικός μισθός,

·        Πέφτει η απόδοση σε όλες τις υπο-απασχολήσεις ένεκα του χρόνου που σπαταλιέται στη καθεμία από αυτές - είτε για προετοιμασία ή για τη φυσική τους παρουσία που πολλές φορές είναι εκτός έδρας,

·        Γίνεται το γνωστό "πασάλειμμα" χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα αποδεικνύοντας ότι η πολυθεσία βλάπτει σοβαρά τη διοίκηση,

·        Καταβαραθρώνεται η ποιότητα της τριτοβάθμιας παιδείας αφού ο χρόνος προετοιμασίας και επιστημονικής ενημέρωσης έχει ελαχιστοποιηθεί,

·        Δίδεται το κακό παράδειγμα στους φοιτητές και συναδέλφους τους που οι μεν πρώτοι αντιγράφουν τα κακά πρότυπα, και οι δεύτεροι δημιουργούν δυσλειτουργίες στην εργασία αφού ευρισκόμενοι "εκτός του βάζου με το γλυκό (βλέπε, επιμίσθια)" δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα,

·        Διαφεύγουν κρατικά έσοδα γιατί σίγουρα κάποιες δραστηριότητες δεν δηλώνονται στην εφορία και

·        Εκπίπτει η έννοια της ηθικής αφού οι ίδιοι δεν αντιλαμβάνονται τάχα μου ότι άλλο είναι να εισπράττεις σύμφωνα με τον ηθικό κώδικα και άλλο είναι να εισπράττεις αγνοώντας τον.   

 

Το παράλογο στην όλη κατάσταση είναι το ότι τις περισσότερες φορές οι προκηρύξεις αυτών των "έξτρα" θέσεων "απαιτεί" τη πρόσληψη "ενεργών" καθηγητών πανεπιστημίου ώστε να μην αιμορραγεί το δημόσιο ταμείο με νέους μισθούς, αφού τα επιμίσθια "βολεύουν" καταστάσεις. Και παρ’ όλο που υπάρχουν άνεργοι επιστήμονες που διαθέτουν τα τυπικά προσόντα της εκάστοτε προκηρυχθείσας βαθμίδας (διδακτική εμπειρία, πρωτότυπες δημοσιεύσεις, χρηματοδοτήσεις, κλπ.), αυτοί ΑΓΝΟΟΥΝΤΑΙ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ. Και όταν τελικά επιλέγονται (προσλαμβάνονται) τα άτομα που έχουν ζητηθεί, γίνεται η θλιβερή διαπίστωση ότι πρόκειται για ημετέρους που πάντα είναι στο… κόλπο. Και ας μη αναφερθούμε στις φωτογραφικές προκηρύξεις είτε για μόνιμη θέση ή για υπο-απασχόληση. Για παράδειγμα θα αναφέρουμε πρόσφατη αγγελία για να γίνει κατανοητό το τι συμβαίνει:

ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας, ΤΟΜΕΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ, ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΠΟΙΜΑΝΣΗΣ
Μία κενή θέση ΔΕΠ στη βαθμίδα του Λέκτορα με γνωστικό αντικείμενο «Αγιολογική Αφηγηματολογία» (με ότι σημαίνει αυτό!!).

Σε φυσιολογικές συνθήκες, η θέση απευθύνεται στον κάθε φιλόλογο και/ή θεολόγο που διαθέτει μεταπτυχιακές σπουδές. Και όμως, ο φωτογραφικός τίτλος της προκήρυξης (το γνωστικό αντικείμενο) αποκλείει αυτομάτως όλους σχεδόν τους Φιλόλογους και/ή Θεολόγους εκτός του συγκεκριμένου για τον οποίο "άνοιξε" η θέση και που μπορεί να κερδίσει "πόντους" από την ικανότητά του στην Αφηγηματολογία ή στην… Αγιολογία του (για να το ευθυμήσουμε λιγάκι). Άρα, και σε αυτή τη περίπτωση που ακολουθούνται τέτοιες τακτικές, κάποιος μπορεί κάλλιστα να ισχυριστεί, και όχι άδικα, ότι η ποιότητα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ΦΘΙΝΕΙ γιατί κανείς δεν γνωρίζει τις πραγματικές ικανότητες του φωτογραφηθέντος. Μήπως είναι ψέμα το ότι υπάρχουν ολόκληρα πανεπιστημιακά Τμήματα που απαρτίζονται από συγγενείς και φίλους της ίδιας οικογένειας ή φατρίας;

Ποιος ο ρόλος των ελεγκτικών επιτροπών των αντίστοιχων Υπουργείων; Δεν ελέγχουν ποτέ εις βάθος τα πρακτικά (και αυτά που γράφονται και αυτά που δεν γράφονται) και τις αποφάσεις που παίρνουν τα τμήματα αλλά απλά αρκούνται στο να εξετάζουν τα τυπικά προσόντα (που και εκεί γίνεται ο κακός χαμός αφού Αρχιτέκτονας μπορεί να πάρει τη θέση Οικολόγου). Μια πρόταση για την επίλυση αυτού του είδους προβλημάτων, είναι να ορίζεται ένα "αδιάφθορο" άτομο από το Υπουργείο που να παρακολουθεί, χωρίς δικαίωμα ψήφου φυσικά, τη κάθε τέτοια διαδικασία ώστε να υπάρχει ο φόβος των κυρώσεων. Το κόστος των μετακινήσεων μπορεί να θεσπιστεί να καλύπτεται από το κάθε ΑΕΙ (έχουν τα κονδύλια).

Δυστυχώς όμως, όταν απειλείται κάποια πράξη ελέγχου ή μεταβολής του ισχύοντος ευνοϊκού για αυτούς καθεστώτος, τότε οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι του Γένους, κατεβάζουν, σύμφωνα με τη γνωστή μεθοδολογία, τους φοιτητές στους δρόμους… όπως τότε που δεν ήθελαν την αξιολόγησή τους. Και καλά κάνουν στο κάτω-κάτω της γραφής γιατί ξέρουν και το παλεύουν δυναμικά ώστε να περνάει το δικό τους.
Μα αυτό που εξοργίζει τη κοινή γνώμη περισσότερο είναι ότι η Κυβέρνηση, η κάθε Κυβέρνηση, ΥΠΟΚΥΠΤΕΙ ΑΜΑΧΗΤΙ στις απαράδεχτες απαιτήσεις των μεγαλοσχημόνων ενώ αντίθετα έρχεται αντιμέτωπη με τα δίκαια αιτήματα του… λαουτζίκου.  

Λίγο φιλότιμο Κύριοι... και των δύο πλευρών. Λίγο φιλότιμο!