Σήμερα στην είσοδο του σπιτιού μου βρήκα πεταμένα τέσσερα φυλλάδια μιας υποψήφιας συμβούλου του Δ. Αμαρουσίου . Το λογικό και πρέπον θα ήταν να έβρισκα ΕΝΑ φυλλάδιο στο γραμματοκιβώτιο μου. Το ευτράπελο είναι ότι φάτσα κάρτα το φυλλάδιο μας ενημερώνει για την ανθρώπινη πόλη (του σκουπιδαριού;).
Εάν ο κάθε σύμβουλος αφήνει μια χούφτα φυλλάδια σε κάθε πόρτα τότε υπολογίστε τον αριθμό και το κόστος που θα δαπανηθεί πανελλήνια για ένα δημαρχιλίκι ή μια θέση δημοτικού συμβούλου.
Φαίνεται ότι το ΔΝΤ αυτές τις δαπάνες θα τις αφαιρέσει από το έλλειμμα μιας και αφορούν την βασική δικαιολογία που μας το επέβαλαν δηλ. την “αλλαγή της νοοτροπίας μας” που έχουν αποκλειστικά αναλάβει όσοι ψήφισαν την ένταξη της χώρας στο ΔΝΤ, οι οποίοι βέβαια αν και “μαζί τα ΦΑΓΑΝΕ” τώρα φροντίζουν να τα επιστρέψουν έντοκα από τις τσέπες μας.
Ηθικό δίδαγμα: και λεφτά υπάρχουν για να σπαταλιόνται ανοήτως και η νοοτροπία της πολιτικής παραμένει αναλλοίωτη, θρασύτατη και εξόχως τουρκομπαρόκ και εμείς θα πρέπει κάθε φορά να την επιβραβεύουμε εκλέγοντας τους ίδιους και τους ίδιους εκλεκτούς του συστήματος επειδή οι όποιες εναλλακτικές πολιτικές-πολιτικοί – που έντεχνα προβάλλονται – είναι πάντοτε γέννημα-θρέμμα του - Γ.Σταϊνχάουερ
