Πριν από λίγες μέρες "έσκασε η βόμβα" με τα χρέη των κομμάτων. Παρ’ όλο που τα ποσά και φαίνονται αλλά και είναι υπέρογκα, εγώ δεν θα ασχοληθώ με το ηθικό μέρος του θέματος, το γιατί δηλαδή ένα κόμμα να μπορεί να δανειοδοτείται τόσο απλά και εύκολα με τεράστια ποσά ενώ ο πολίτης να μην έχει αυτή τη δυνατότητα. Αντίθετα, θα διατυπώσω δύο πολύ σύντομες ερωτήσεις μήπως και μπορέσει να μου τις απαντήσει κάποιος ειδήμονας.
ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΩΤΗ: με τι εγγυήσεις εγκρίνονται αυτά τα δάνεια;
ΕΡΩΤΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: με τι έσοδα αποκληρώνονται;
Και επειδή δεν περιμένω απάντηση ή απαντήσεις, θα επιχειρήσω να ερμηνεύσω εγώ τα τεκταινόμενα:
Αν κρίνω από τα δάνεια που συνάπτουν οι τράπεζες με τον απλό πολίτη, χρειάζονται ακίνητα προς υποθήκευση, εγγυητές, σταθερός μισθός από καλή δουλειά και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς για ένα ποσό που μετά βίας είναι γύρω στις 20.000 Ευρώ. Τώρα που μιλάμε για ποσά της τάξης των πολλών εκατομμυρίων, είναι εύλογο που τίθεται το θέμα της έγκρισης και της αποπληρωμής.
Μα, θα σας πω, κόμματα είναι αυτά…. να μη τα διευκολύνουμε ώστε να μας διευκολύνουν κι αυτά με τη σειρά τους για ανταπόδοση όταν θα έχουμε την ανάγκη τους; Η εγγύηση, με άλλα λόγια, φαίνεται να είναι το αλισβερίσι πάρε για να μου δώσεις. Όσο για την αποπληρωμή; Παρακαλώ, μη μου πείτε από τη κρατική επιχορήγηση, γιατί αυτή η προίκα είναι ήδη... φαγωμένη. Μήπως θα γίνει, όπως πάντα, από τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ μέσω των έμμεσων και άμεσων φόρων αλλά και των ληστρικών επιδρομών στη τσέπη του, ή μήπως πρόκειται για κάποιο μικρό ΔΩΡΑΚΙ που δεν χρειάζεται να επιστραφεί αλλά που όμως θεωρείται ΜΑΥΡΗ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ;
