Γράφει ο Γρηγόρης Ζωγραφάκης
Σε συνέχεια του χθεσινού κειμένου αναφορικά με το προτελευταίο στάδιο που διανύουμε, προκύπτει το εξής ερώτημα...
Πρίν κάποια χρόνια η Εκκλησία της Ελλάδας συγκέντρωσε 3.000.000 υπογραφές για το ζήτημα των ταυτοτήτων....Δεν επέτυχε ,λόγω της αδιαλλαξίας της τότε Κυβέρνησης αλλά τουλάχιστον δραστηριοποιήθηκε...
Σήμερα που ακούμε κάθε μέρα για αυτή τη κάρτα σε υπομορφές αλλά και στη πραγματική της μορφή η Εκκλησία «κωφεύει» και σιωπά....
Και προβληματίζομαι....Μήπως όλη η υπόθεση της φορολογίας της Εκκλησίας και οι συμφωνίες κάτω από το τραπέζι ,καθώς τίποτε δεν αποσαφηνίστηκε πλήρως, «εξαγόρασαν» τη σιωπή της...;
Αν όντως συνέβη κάτι τέτοιο τίθεται μέγιστο δίλλημα για τη προδοτική θα έλεγα, αν και εφόσον συμβαίνει αυτό, στάση της....
Σε αυτό το σημείο ας κάνουμε μια διευκρίνιση...Δεν μπερδέυω τη θρησκεία με τους εκπροσώπους της, και το κείμενο δεν αποτελεί μομφή για τη θρησκεία αλλά για εκείνους που την εκπροσωπούν...Άλλωστε είναι γραμμένο σε προφητικά κείμενα ότι οι σχέσεις κλήρου και λαού θα φτάσουν στα όριά τους και θα χαθεί κάθε σεβασμός προς τους εκπροσώπους της...Αυτό ίσως και να επιβεβαιώνει την αλήθεια της θρησκείας αλλά σε καμια περίπτωση τους εκπροσώπους της....Όπως όταν στηλιτεύουμε τα κακώς κείμενα της πολιτικής δε στρεφόμαστε εναντίον της Δημοκρατίας ως πολίτευμα αλλά στο πως κατήντησαν τη Δημοκρατία μας οι εκπροσωποί της...
Για το τέλος θα ήθελα να προσθέσω ότι όπως στο Βυζάντιο η Εκκλησία στάθηκε αρωγός και συμπαραστάτης στο Λαό το ίδιο θα πρέπει να κάνει και σήμερα....
Δεν πρέπει να χαρίσει τίποτα σε όσους θέλουν να επιβάλλουν τη Νέα Τάξη στη Χώρα μας...Αυτό είναι το καθήκον της και περιμένουμε με ανυπομονησία να το πράξει.....
Σε συνέχεια του χθεσινού κειμένου αναφορικά με το προτελευταίο στάδιο που διανύουμε, προκύπτει το εξής ερώτημα...
Πρίν κάποια χρόνια η Εκκλησία της Ελλάδας συγκέντρωσε 3.000.000 υπογραφές για το ζήτημα των ταυτοτήτων....Δεν επέτυχε ,λόγω της αδιαλλαξίας της τότε Κυβέρνησης αλλά τουλάχιστον δραστηριοποιήθηκε...
Σήμερα που ακούμε κάθε μέρα για αυτή τη κάρτα σε υπομορφές αλλά και στη πραγματική της μορφή η Εκκλησία «κωφεύει» και σιωπά....
Και προβληματίζομαι....Μήπως όλη η υπόθεση της φορολογίας της Εκκλησίας και οι συμφωνίες κάτω από το τραπέζι ,καθώς τίποτε δεν αποσαφηνίστηκε πλήρως, «εξαγόρασαν» τη σιωπή της...;
Αν όντως συνέβη κάτι τέτοιο τίθεται μέγιστο δίλλημα για τη προδοτική θα έλεγα, αν και εφόσον συμβαίνει αυτό, στάση της....
Σε αυτό το σημείο ας κάνουμε μια διευκρίνιση...Δεν μπερδέυω τη θρησκεία με τους εκπροσώπους της, και το κείμενο δεν αποτελεί μομφή για τη θρησκεία αλλά για εκείνους που την εκπροσωπούν...Άλλωστε είναι γραμμένο σε προφητικά κείμενα ότι οι σχέσεις κλήρου και λαού θα φτάσουν στα όριά τους και θα χαθεί κάθε σεβασμός προς τους εκπροσώπους της...Αυτό ίσως και να επιβεβαιώνει την αλήθεια της θρησκείας αλλά σε καμια περίπτωση τους εκπροσώπους της....Όπως όταν στηλιτεύουμε τα κακώς κείμενα της πολιτικής δε στρεφόμαστε εναντίον της Δημοκρατίας ως πολίτευμα αλλά στο πως κατήντησαν τη Δημοκρατία μας οι εκπροσωποί της...
Για το τέλος θα ήθελα να προσθέσω ότι όπως στο Βυζάντιο η Εκκλησία στάθηκε αρωγός και συμπαραστάτης στο Λαό το ίδιο θα πρέπει να κάνει και σήμερα....
Δεν πρέπει να χαρίσει τίποτα σε όσους θέλουν να επιβάλλουν τη Νέα Τάξη στη Χώρα μας...Αυτό είναι το καθήκον της και περιμένουμε με ανυπομονησία να το πράξει.....
