Της Αλεξίας ΣβώλουΝέα έρευνα του Τομέα Οικονομικών της Υγείας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας αναδεικνύει την κολπική μαρμαρυγή (τη συχνότερη μορφή καρδιακής αρρυθμίας) σε εξαιρετικά δαπανηρή μάστιγα των ενηλίκων ενώ ανησυχία γεννά και το γεγονός ότι η νόσος παραμένει ελλιπώς διαγνωσμένη στην χώρα μας με πολλά περιστατικά να ανακαλύπτονται τυχαία. Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης που συντόνισε ο καθηγητής οικονομικών της υγείας και κοσμήτωρ της Εθνικής σχολής Δημόσιας Υγείας κ. Ιωάννης Κυριόπουλος, το κόστος της ασθένειας φτάνει τα 3000 ευρώ ανά ασθενή ετησίως, ενώ μπορεί να εκτιναχθεί και στα 6500 ευρώ ετησίως ανά ασθενή αν η κολπική μαρμαρυγή δεν αντιμετωπιστεί με φάρμακα αλλά χρειαστεί επεμβατική μέθοδος (ablation). Με δεδομένο ότι από την ασθένεια υποφέρουν 100.000 Έλληνες, η κολπική μαρμαρυγή επιβαρύνει με 300 εκατομμύρια ευρώ το δημόσιο κορβανά ετησίως και καθίσταται μια από τις πιο δαπανηρές ασθένειες των ενηλίκων μετά τις σύγχρονες-πανάκριβες- επιδημίες του διαβήτη και της υπέρτασης.
Υψηλός ο κίνδυνος επιπλοκών από την κολπική μαρμαρυγή και σημαντικά κενά στην διάγνωσή της διαπιστώνουν οι ειδικοί από την ΕΣΔΥ
Από τη μελέτη που εκπόνησε η Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ) με βασικό ερευνητή τον κ. Κώστα Αθανασάκη και με την υποστήριξη της φαρμακευτικής εταιρίας sanofi-aventis προκύπτει επίσης ότι η κολπική μαρμαρυγή ευθύνεται για σημαντικό αριθμό εισαγωγών στο νοσοκομείο λόγω επιπλοκών ή υποτροπών της νόσου. Οι ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο για εγκεφαλικό επεισόδιο και καρδιακή ανεπάρκεια, ενώ ο κίνδυνος μεγαλώνει από το γεγονός ότι η νόσος παραμένει ελλιπώς διαγνωσμένη στην Ελλάδα. Η μελέτη της Σχολής Δημόσιας Υγείας έδειξε ότι ένα στα τέσσερα περιστατικά διαγιγνώσκεται τυχαία στα πλαίσια ιατρικού τσεκ-απ ή όταν ο ασθενής επισκέπτεται τον γιατρό για άλλη αιτία. «Στον αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών συμβάλλει και το εύρημα ότι 67% των ασθενών που πρωτο-διαγιγνώσκονται με κολπική μαρμαρυγή ήδη υποφέρουν από άλλη εγκατεστημένη νόσο» επισημαίνει ο κ. Κώστας Αθανασάκης.
Στη λίστα των δαπανηρότερων ασθενειών μετά τον διαβήτη και την υπέρταση η κολπική μαρμαρυγή
Λαμβάνοντας υπόψη τις εκτιμήσεις της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας ότι το 2025 ένας στους τέσσερις Έλληνες θα είναι άνω των 65 ετών μεγαλώνει η δεξαμενή νοσηρότητας για την κολπική μαρμαρυγή που έχει μέση ηλικία εμφάνισης τα 53 έτη. Με το κόστος της ασθένειας να φτάνει ετησίως τα 300 εκατομμύρια ευρώ, η κολπική μαρμαρυγή παίρνει τη θέση της κάτω από τον διαβήτη και την υπέρταση, τους δύο μεγάλους ‘απορροφητήρες’ των συνολικών δαπανών υγείας που όπως εξηγεί ο κ. Κυριόπουλος αντιστοιχούν από κοινού στο 40% των συνολικών δαπανών υγείας.
Νέα αντιαρρυθμικά φάρμακα για την αντιμετώπιση της κολπικής μαρμαρυγής
Σε ότι αφορά τη διαχείρισης της κολπικής μαρμαρυγής η πλειονότητα των θεραπόντων ιατρών (89,6%) επιλέγουν τη χορήγηση φαρμακοθεραπείας ως αρχική θεραπευτική αντιμετώπιση της κολπικής μαρμαρυγής. Το 5,2% των ασθενών αντιμετωπίζονται με επεμβατική διαδικασία, ενώ ένα ποσοστό 5,2% δεν λαμβάνει καμία θεραπεία. Η επικρατέστερη θεραπευτική στρατηγική (60%) είναι η αποκατάσταση και διατήρηση του φλεβοκομβικού ρυθμού μέσω ανάταξης ή/και χορήγησης αντιαρρυθμικής αγωγής. Προσφάτως η ιατρική φαρέτρα ενισχύθηκε ε το νέο αντιαρρυθμικό σκεύασμα της sanofi-aventis, την δρονεδαρόνη.
Ταλαιπωρία για τον ασθενή και την οικογένειά του, αλλά και τεράστιο κόστος για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, προκαλεί η κολπική μαρμαρυγή.
Το άκρως δαπανηρό αυτό νόσημα κοστίζει ετησίως – κατά μέσο όρο – σχεδόν € 3.000 ανά ασθενή, κόστος το οποίο μπορεί να «εκτιναχθεί» στις € 6.500, αν χρειαστεί επεμβατική μέθοδος. Με αυτά τα δεδομένα, οι περίπου 100.000 Έλληνες ασθενείς, κοστίζουν σε ετήσια βάση σχεδόν 300 εκατομμύρια ευρώ.
Η κολπική μαρμαρυγή αποτελεί την πλέον συχνή μορφή αρρυθμίας και συνδέεται με υψηλή νοσηρότητα και θνητότητα. Η άμεση αντιμετώπισή της θεωρείται επιβεβλημένη, προκειμένου να αποφευχθούν σοβαρές επιπλοκές. Η εξέλιξη των φαρμακευτικών επιλογών έχει μειώσει σημαντικά τις ανάγκες νοσηλείας των ασθενών, βελτιώνοντας την ποιότητα της ζωής τους και συμβάλλοντας στον έλεγχο του κόστους.
Τα παραπάνω προκύπτουν, μεταξύ άλλων, από τα αποτελέσματα της μελέτης, με θέμα «Διαχείριση και Οικονομική Αξιολόγηση της Κολπικής Μαρμαρυγής στην Ελλάδα», η οποία πραγματοποιήθηκε από τον Τομέα Οικονομικών της Υγείας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ) με την υποστήριξη της φαρμακευτικής εταιρείας sanofi-aventis. Επιστημονικά υπεύθυνος ήταν ο Καθηγητής κ. Ιωάννης Κυριόπουλος και στην ερευνητική ομάδα συμμετείχαν οι Κ. Αθανασάκης, Ε. Καραμπλή και Μ. Ολλανδέζος.
Σκοπός της έρευνας ήταν η καταγραφή του τρόπου διαχείρισης των ασθενών με κολπική μαρμαρυγή στην Ελλάδα, των υγειονομικών υπηρεσιών και πόρων που καταναλώνονται, αλλά και η εκτίμηση του οικονομικού βάρους από τη νόσο για το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Η έρευνα διεξήχθη το χρονικό διάστημα Ιουνίου – Ιουλίου 2009, με τη συμμετοχή 150 καρδιολόγων από όλη τη χώρα καθώς και τη συμβουλευτική υποστήριξη μιας ομάδας διακεκριμένων, ευρύτατα αναγνωρισμένων γιατρών - καρδιολόγων στη θεραπεία της κολπικής μαρμαρυγής.
Συμπεράσματα
Σύμφωνα με την μελέτη, το άμεσο ετήσιο κόστος ανά ασθενή με κολπική μαρμαρυγή ανέρχεται στα € 2.947. Το κόστος διαφέρει μεταξύ των βασικών θεραπευτικών στρατηγικών που ακολουθούνται. Στη στρατηγική διατήρησης του ρυθμού, το μέσο ετήσιο κόστος ανά ασθενή είναι € 3.184. Στη στρατηγική ελέγχου της καρδιακής συχνότητας φτάνει τα € 2.095, ενώ το κόστος για τη διαχείριση των ασθενών οι οποίοι αντιμετωπίζονται επεμβατικά υπολογίζεται κατά μέσο όρο στα € 6.452. Με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης, η συνολική δαπάνη για τους περίπου 100.000 πάσχοντες άνω των 60 ετών στην Ελλάδα υπολογίζεται στα 292 εκατομ. ευρώ ετησίως.
Από τη μελέτη προκύπτει επίσης πως η κολπική μαρμαρυγή συνδέεται με σημαντικό αριθμό εισαγωγών στο νοσοκομείο λόγω υποτροπών ή επιπλοκών της νόσου. Επιπλέον, συνδέεται και με υψηλή συχνότητα απαραίτητων εργαστηριακών εξετάσεων καθώς και ιατρικών επισκέψεων.
Σχολιάζοντας τα ευρήματα, η ερευνητική ομάδα της ΕΣΔΥ υπογραμμίζει ότι η κολπική μαρμαρυγή είναι ένα νόσημα με υψηλές απαιτήσεις φροντίδας και εντατική χρήση των υπηρεσιών Υγείας.
