Αμφιβάλει κανείς; Ο ανασχηματισμός δεν είναι τίποτε άλλο παρά το, με τις ευλογίες όλων, άλλοθι για το μπάχαλο που επικρατεί στο τόπο μας. Το σκεπτικό είναι απλούστατο: πάνω που ένας Υπουργός αρχίζει να βάζει τάξη -ΥΠΟΘΕΤΙΚΑ ΜΙΛΩΝΤΑΣ- στο Υπουργείο του, έρχεται ο Πρωθυπουργός και του αλλάζει πόστο με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται το ΧΑΟΣ… Έτσι, και ο επόμενος ξαναρχίζει από την αρχή, μέχρι να ανασχηματιστεί και αυτός και τα θέματα να μείνουν -όπως πάντα- πίσω, δηλαδή στο ΑΠΟΛΥΤΟ ΜΗΔΕΝ. Και είναι όλοι τους τόσο-μα-τόσο χαρούμενοι… αφού τα καθήκοντά τους -στη παρούσα φάση- δεν απαιτούν κανένα κόπο αφού το μόνο που έχουν να κάνουν είναι το να διαχειριστούν τις ΕΞΩΘΕΝ οδηγίες.
Υπάρχει όμως και ένα άλλο σοβαρό θέμα που το έχουμε θίξει από αυτό εδώ το βήμα. Πρόκειται για τη θέση ευθύνης που προσφέρεται στο κάθε Υπουργό αναφορικά με την επαγγελματική του εμπειρία. Επιμένουμε, χωρίς να υπάρχει ίχνος εμπάθειας ως προς τα πρόσωπα που θα αναφερθούν και ζητάμε προκαταβολικά συγνώμη, ότι ένας οδοντίατρος δεν μπορεί -κατά τη λαϊκή γνώμη- να ηγείται του Υπουργείου Μεταφορών. Ο Κύριος Ρέππας θα μπορούσε να έχει μια θέση στο Υπουργείο Υγείας ή Κοινωνικής Ασφάλισης. Η κυρία Διαμαντοπούλου, σαν πολιτικός μηχανικός, θα μπορούσε να έχει κάποια θέση στον Ο.Σ.Κ. ή στο Υπουργείο Χωροταξίας. Για να μη μακρηγορούμε, ο Κύριος Λοβέρδος, σαν δικηγόρος που είναι, δεν θα πρέπει να στελεχωθεί με γιατρούς στο Υπουργείο Υγείας που σημαίνει έξτρα έξοδα; Με αυτό τον τρόπο, και χωρίς να το θέλει ο Κύριος Λοβέρδος, αυξάνει το Κυβερνητικό σχήμα με τις ευλογίες του Πρωθυπουργού που μόνο για περικοπές θέσεων εργασίας ξέρει να μιλάει.
