Η όποια αντίσταση κάμφθηκε με την… "συμμόρφωσην προς τας υποδείξεις" ακολουθώντας μάλιστα ένα τρόπο που απογοήτευσε όχι μόνο τους οπαδούς του κόμματός του αλλά και αυτούς που περίμεναν ένα μελλοντικό ηγέτη που θα μπορούσε να φέρει μια καλύτερη ημέρα για αυτόν το πολύπαθο τόπο και αυτόν τον καταταλαιπωρημένο λαό.
Ενώ ο υποψήφιος για τη πρωθυπουργία ξεκίνησε με μια αδιάλλακτη πολιτική προσέγγιση ως προς τις συναινετικές επιταγές που εκπορεύονταν από την Ευρώπη, άρχισε σιγά-σιγά να συμφωνεί με τα επιμέρους στοιχεία της καθυπόταξης της Ελλάδας με αποκορύφωμα την αποδοχή Παπαδήμου και την υιοθέτηση των όρων του μνημονίου εκτός αυτών του φορολογικού σκέλους. Σε απλά Ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι ναι μεν θα προσπαθήσει να επαναδιαπραγματευτεί τα σημεία που αφορούν ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα που θα δώσει μια ανάσα πνοής στο λαό και στην αγορά, δεν θα παρεκκλίνει όμως από τα λοιπά ντροπιαστικά και ταυτόχρονα δυσβάστακτα μέτρα και πολιτικές που οδηγούν τελικά στην απώλεια της Εθνικής μας κυριαρχίας, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Κρίμα… γιατί επιβεβαιώνεται η άποψη ότι οι πολιτικοί με την απαράδεκτη πολιτική τους αντιμετωπίζουν την χώρα τους και το λαό που τους εμπιστεύτηκε με μια απίστευτη ελαφρότητα που προκαλεί αηδία.
