Όχι μόνο βυθιζόμαστε, αλλά "καταβυθιζόμαστε", ανέκραξε ο Ευάγγελος Βενιζέλος στο θεατρικό κυβερνητικό μονόπρακτο για ένα ρόλο, αλλά όχι γιατί τα θαλασσώσαμε εμείς οι ίδιοι αλλά γιατί η ίντριγκα και η παραπολιτική οδήγησαν τη χώρα σε αδιέξοδα. Με άλλα λόγια, μακριά από εμάς το φταίξιμο αφού εμείς τα κάναμε όλα όπως ακριβώς έπρεπε αλλά τι να περιμένεις σαν έχεις να κάνεις με κοπρίτες, κλέφτες και διεφθαρμένους;
Και το καλύτερο όλων στο φινάλε της παράστασης:
"Έλεος!" αναφώνησε πριν το κλείσιμο της αυλαίας, "Αφήστε τη χώρα να ονειρευτεί, ν' αναπνεύσει, να αισιοδοξήσει".
Οικτρά αποτυχημένη η υποκριτική σας ικανότητα αφού…
πως μπορεί μια χώρα να ονειρευτεί κύριε Υπουργέ όταν εσείς υπογράφετε την άνευ όρων παράδοσή της;
πως μπορεί μια χώρα να αναπνεύσει κύριε Υπουργέ όταν εσείς ξεπουλάτε το πλούτο της;
πως μπορεί μια χώρα να αισιοδοξήσει κύριε Υπουργέ όταν εσείς επιβάλετε μια ασφυκτική λιτότητα που τελειωμό δεν έχει;
Και μαζί με τη χώρα που δεν μπορεί πια να ονειρευτεί, ν' αναπνεύσει και να αισιοδοξήσει, ακολουθεί και ο λαός της που έχει εφιάλτες, ασφυκτιά και απαισιοδοξεί κύριε Υπουργέ αφού εσείς δεν ενδιαφέρεστε για αυτόν, παρά τα όσα μελοδραματικά υποδυθήκατε για το ότι τάχα συμπάσχετε με την εξουθένωση του λαού από τις θυσίες και το βάρος των μέτρων που όμως εσείς επιβάλατε κατ’ εντολήν άνωθεν... ακολουθώντας δηλαδή άλλο σενάριο.
Και μπορεί μεν να συνεχίζετε τη θεατρική σας παράσταση κύριε Υπουργέ αλλά μην έχετε και την απαίτηση να σας χειροκροτήσουν κιόλας… όταν οι θεατές στη πλειοψηφία τους σας βλέπουν πια κάθε βράδυ στον ύπνο τους σε μια βάρκα ντυμένο νύφη με μια μαραμένη ανθοδέσμη ανά χείρας και υπό τον ήχο γαυγισμάτων, σαν τον Βαμβακούλα της γνωστής διαφήμισης, και ανατρέχουν στους ονειροκρίτες για να δουν αν ο εφιάλτης τους σημαίνει την απομάκρυνσή σας μέσω εκλογών ή τη παραμονή σας στο σανίδι.
"Έλεος!" Κατεβάστε επιτέλους αυτή τη κάκιστη παράσταση.
